Hua Hin en plannen voor Koh samui

Het is heerlijk toeven in Hua Hin. De dagen rijgen zich aaneen in een warme lome sfeer.
Alhoewel...... maandagavond na het eten wilde ik toch nog eens gaan informeren bij het busstation zuid hoe het nou zat met de bustijden en prijzen van de bus/ we hadden de dag ervoor al info ingewonnen bij het station en bij een reisbureautje om de hoek van Victor ons guesthouse).
ik dacht, de zon is weg, tijd voor wat beweging, en op de kaart leek het niet zo ver. Fr had wat last van zijn knie, dus rustig aan. Maar het duurde en duurde.........maar om dan alsnog om te keren was ook onzin.
eindelijk kwamen we dan aan op het station. we werden te word gestaan door een hele sjacherijnige, onverstaanbare Thai, die we stoorden bij een potje patience op zijn computer. we verstonden niets van zijn grauwende Engels en hij wilde het na de tweede keer ook niet meer herhalen.
En dat na zo'n lange wandeling, evengoed in de bloedhitte, immes er stond geen wind meer, en dankzij een kaart die buiten het centrum op de kaart het iets minder nauw nam met de nauwkeurigheid en klopten de verhoudingen niet meer, helaas in ons nadeel.
toen aan de rand van de straat een Sangtaew aangehouden, een soort pickup waar mensen op zijbankjes kunnen zitten, ertussen in kunnen staan, en zelfs op een rek achter op de auto. Bij het afrekenen weer een miscommunicatie over fifty en fifteen, waardoor die goede man mij weer teveel terug gaf en ik er toen helemaal niets meer van begreep.
Vandaag, woensdag 15 maart, waren alle strandtenten met ligstoelen dicht. dit is elke woensdag het geval op last van de overheid om het strand schoon te maken. het is echter nooit vervuild, maar goed.
we wilden naar de apenberg en het daarbij gelegen vissersplaatsje, maar onze deense buurman zei dat ook dat gedeelte op woensdag dicht is.
plannen aangepast en naar het zomer paleis van de inmiddels overleden koning gewandeld. dik een uur heen om daar voor een dichte deur te staan. veel herdenkingsplaatsen langs de weg met grote portretten, bloemen en meters zwarte en witte stof, maar geen toegang tot het paleis.
Toen door naar een leuk houten winkelcentrum waar ook niets aan was en waar hele busladingen werden gelost met toeristen. dank voor de tip op internet!
Ook nu weer de sangtaew terug genoemen en heb frits plechtig beloofd dat dit de laatste keer was bij deze temperaturen!
Inmiddels ook de tickets geregeld voor de nachttrein as vrijdag avond richting Koh Samui. Het is daar minder warm. na de trein volgt er nog een busritje naar de pier en dan 2 uur met de boot. Ook een leuke accomodatie gevonden aan de Noord kant van het eiland: Samui bamboe bungalows. het klinkt veel belovend.

Het eten is hier 's avonds een feest. we hebben inmiddels al zoveel lekkers op, en willen ook terug naar enkele eettentjes.
de pad thai op de nightmarket is super, maar hebben ook een tent op een hoek van een straat ontdekt, waar de mensen na 18.00 al in de rij staan.
Maandagavond liepen we er langs en wonder boven wonder stond er niemand en konden we aan een laatste tafeltje plaats nemen.
een heerlijke watermeloen smoothie, fried chicken met cashew nut, praws in sweet an sour, en fried chicken in knoflook and pepper.
Ik geef toe, het was iets te veel van het goede, maar wat was het lekker!

hua hin hebben we inmiddels achter ons gelaten met een goed gevoel en mooie ontmoetingen met mensen van allerlei komaf.
De zweed met zijn cambodjaanse vriendin
De Deen van 77 waarvan we leerden Verhimmelskil, in hemelsnaam
De noor, die een Sami bleek te zijn, het eerste volk van het noorden van de scandinavische landen, en 18oo km ten noorden van Oslo woonde.
Hij leerde ons tot 3 tellen in het sami: octa, kwekta, colama.
Toen hij geboren werd was het -52 graden. Gooi een emmer warm water bij -25 graden en lager uit in de lucht, en voor het de grond raakt is het bevroren.
de fietsende hollanders die oa de Steward highway in australie gefietst hadden.
en zo werd het vrijdagavond. Na nogmaals de indiaase curry gegeten te hebben zijn we naar Victor teruggelopen. Hebben we de rugzakken gepakt en zijn we naar de hoek van de straat gelopen waar een tuktuk standplaats is. en zo zaten we ruim op tijd op het bloedhete station, vergeven van de muggen. Maar dan is Deet een uitkomst.
de zeer vriendelijke perronchef kwam kijken naar onze kaartjes en toen het eenmaal zover was dat de trein in aankomst was begeleidde hij ons naar wagon 12. Ik kieperde bij het instappen bijna achteruit met die rugzak, en werden opgewacht door de wagonboy, die ons de bedden aanwees. De airo blies volop, het bed zag er prima uit, de rugzakken in rekken geduwd en bij mij op bed, en ons geinstalleerd. Gordijntjes dicht, alarm om 6.00 gezet, en gaan slapen. Dat werd meer een sluimer slaap, want je voelt en hoort de trein constant. maar het heeft ook wel iets van een kadans waar je aan went.
Om 5.45 "wakker"geworden en fr an de overkant gewekt. Iedereen was al in beweging. De trein had wat vertraging. Maar omdat hij maar heel kort stopte op de stations en er niets werd omgeroepen, was het wel opletten geblazen. inmiddels mochten wij op het bed zitten vn de onderbuurvrouwen en konden zo door de ramen de opkomende zon zien, een rode gloed boven de velden en rivieren met dauw. Erg mooi!
En toen kwam de wagonboy, gewichtig met de lijst, en werden we gewaarschuwd dat over 5 min we aan zouden komen.
eenmaal uit de trein werden we opgewacht door de taxi chauffeurs.
Maar wij hadden een combi ticket, dus de juiste bus opgezocht.
we kregen 15 minuten voor een heel snel ontbijt, en hup de bus in.
Via een omweg om andere mensen richting Phuket af te zetten, richting de pier gereden, daar 45 minuten gewacht en toen de ferry op.
!.45 u over gedaan. Daar een sangtaew genomen richting Bo Phut aan de noordkant van het eiland. een klein pittoresk vissersplaatsje.
In de wagen ook een russiche (richting kazachstan) jongen van 29 jr. Hij ging proberen om in Laos een werkvisa te krijgen voor China om daar Engelse les te gaan geven. Geld te sparen en dan naar Australie om te gaan studeren. Hij had hier op Koh samui een jaar gewoond en ging nu eerst een vriend opzoeken. Hij vroeg of we vn plan waren om een scooter te huren. Wij zeiden nee. En hij liet ons beloven, als een bezorgde zoon, het ook echt niet te doen. Ik heb dat nog nooit gedaan, en hij vertelde ons dat het echt te gevaarlijk was vw de onbekendheid en het crazy verkeer hier.
en hij zou het erg vinden als we onze mooie reis niet af zouden kunnen maken. Zo mooi om de bevlogenheid en het idealisme van zo"n knul te zien.
Hij zag erop toe dat we bij onze Bamboe bungalws afgezet werden, nb voor de deur.
Daar werden we verwelkomd door de spaanse eigenaar. en nu zitten we op het terras van onze bamboe hut, in een mooie tuin met bloemen.
Strand op 5 minuten met daar langs allemaal goed verzorgde restaurantjes en winkeltjes.
Gisteren alweer heerlijk gegeten, direct aan zee net de voeten in het zand, met de lichtjes van Koh Phanang aan de overkant en een heerlijk koud biertje. Hoe mooi kan het leven zijn.