Beijing

Beijing

wat een belevenis om hier rond te lopen. ‘s nachts word je nog wel eens wakker en dan dringen dingen soms pas echt door. Het is stiller dan bij ons, je hoort geen vogels en je ziet ze ook niet, het soms zo harde praten (klanken) dat je denkt dat ze ruzie hebben. Om dan vervolgen te zien dat ze elkaar hartelijk op de schouders kloppen. Op brommers hebben ze aan hun stuur een soort gewatteerde deken hangen tegen de kou met daaraan vast ovenhandschoenen waardoor de handen aan het stuur gaan. Zelfs nu met 26 graden.

We hebben ons voorgenomen om elke dag 1 woord te leren, en we worden door de jongens hier van de receptie erg geholpen. En ze hebben er lol in. Ze laten ons zelfs al het woord voor de volgende dag weten.
En het leuke is dat je toch op een bepaalde manier contact met de mensen krijgt want er breekt meteen een lach door op hun gezicht. We kennen inmiddels: goedendag, hoe gaat het, dank u, en you’re welcome, tellen tot 10 op 1 hand, ik wil niets kopen

Na weer flink te hebben gelopen vandaag door het Beihai park en het Jingshan park, hebben we de knoop doorgehakt en een excursie besproken voor morgen om de Chinese muur en het zomerpaleis te bekijken. Het is wel te doen alleen, maar weer een hoop uitgezoek, en daar ben ik nu even klaar mee. Morgen met de kudde mee. We worden om 7.20 opgehaald bij het questhouse.
De beide parken worden door jong en oud bezocht. Geen fietsen of brommers, maar rust. Een vrouw die haar oefeningen staat te doen, een vrouw die chinese liederen zingt, en een tai chi groep. Terwijl ik daar langs liep ontstond er geroezemoes, en omdat ik op fr moest wachten die met maps.me bezig was, kregen we oogcontact. En jahoor, mijn haar! Al die vrouwen maakten gebaren met hun handen langs hun hoofd en aan hun haar en staken hun duim omhoog. Ik werd er verlegen van. En als je er op gaat letten ( en dat doet fr) dan heb ik met lang blond krullend haar idd bekijks.
op het meer van het park kon je met verschillende bootjes een tochtje maken, een tempel op een heuvel, bomen die in bloei stonden…. Het was een plaatje.
Toen overgestoken naar het andere park. Als je daar naar boven liep had je een prachtig uitzicht over de verboden stad vanaf de noordkant. En toen zagen we pas hoe ver en groot het is. Echt adembenemend, en we realiseren ons dat we heel veel mazzel hebben met het weer, en ook echt verweg konden kijken. Er hangt een soort sluier in de lucht, net als bij ons als het erg warm is.
En later weer door de hutongs gelopen. Eerder weer op de kamer terug. Daar spraken we duitsers en hebben elkaar wat tips gegeven. Zij hadden een goede tip waar we konden gaan eten vanavond, want dat liep nog niet zo lekker. Nou, daar is sinds vanavond verandering in gekomen.
Dichtbij is een hele leuke straat met allerlei eettentjes, incl de rode lantaarns. We liepen er één binnen, en zijn gaan zitten. Er zaten nog 3 westerlingen, en aan de hand van het fotomenu en ons point it boekje, hebben we allebei iets besteld. Wat was het lekker. Allebei iets met rundvlees en groente. Bij fr bleek die groente vooral uit pepertjes te bestaan. Maar het was goed te doen. Kommetje rijst erbij, en daar meteen een foto van gemaakt. Zodat we dat de volgende keer alleen maar hoeven te laten zien. Het was er erg, zoniet heel luidruchtig. We konden elkaar niet verstaan en niemand die zich daar aan stoorde. Achterin zat een groep jongelui, en die schreeuwden met elkaar ipv praten. (volgens onze maatstaven dan he, want TIC! (this is china).
Daarna nog wat andere zaken binnengelopen om te kijken wat er zoal gegeten werd. Dit biedt perspectief voor de komende dagen.

Vroeg op voor de excursie. We waren ruim op tijd. Even later riep één van de jongens me en hield me zijn telefoon voor: willen jullie uit de alley lopen, op de hoek wacht de gids jullie op.
En zo gezegd zo gedaan. Daar stond het busje en de gids. In totaal met 8 man; duits, australisch ( met een nederlandse vader uit Oss nb), engelsen en wij. Het werd een dagvullend programma:
zomerpaleis, jadefabriek met lunch, de tocht richting de bergen waar de Grote muur zichtbaar werd, en een theeceremonie.
Het zomerpaleis ligt ook weer in een heel mooi park met een groot meer: het kunming meer.
Op de brug met de 17 pilaren werden we opeens door chinese toeristen tussen hun in getrokken om zo met hen op de foto gezet te worden. De duitse in onze groep had ook krullen en was ook nog eens erg groot, net als haar vriend. Dus ook zij werden zomaar met een chinees samen op de foto gezet al dan niet met de selfie sticks. Erg lachwekkend.
De jade toonzaal was informatief en mooi om te zien, maar het ging hen natuurlijk om de verkoop.
De tocht naar de Muur was mooi. De bergen doemden voor ons op, de zon scheen, de bomen stonden in bloei, overal gele forsythia in bloei. wij hebben voor Badaling gekozen. Mooie plaatjes en dichterbij. En ook niet onbelangrijk, er is daar een kabelbaan omhoog, en dat was ideaal. Wel 140 yuan pp heen en terug. We kregen 2 uur de tijd, en die tijd ging in zodra zij ons de kaartjes voor de kabelbaan in handen gaf. Erg veel mensen hadden vandaag ook het idee om de muur op te gaan. Wat een volk! Maar het ging best snel en toen stonden we opeens boven. Erg indrukwekkend, en vooral ook vol. we besloten al snel om omlaag te gaan, omdat de muur naar boven helemaal vast stond met volk. Dus hoe lager we kwamen hoe meer ruimte er kwam, en hebben we een uurtje rondgelopen, in de zon met een heerlijke wind. Erg speciaal om dit mee te maken, en ook omdat die stenen zo vreselijk groot zijn en 1000 kilo kunnen wegen. Ze noemen de muur ok wel de grootste begraafplaats, omdat er zoveel mensen bij de bouw ervan zijn omgekomen. En ze liggen allemaal begraven ‘in’de muur.
Op tijd weer bij de bus terug, en op de terugweg was het verkeer aanmerkelijk drukker dan op de heenweg. Ze rijden iets anders dan bij ons: li en re inhalen, over de vluchtstrook, en vooral veel toeteren. Na de afrit van de tolweg stonden we behoorlijk vast: de reden bleek al snel: 2 aanrijdingen vlak na elkaar. Dat hadden we nog niet gezien, of achter ons reed een bus de zijspiegel van een grote SUV eraf. Dan moet je je het volgende voorstellen: het zijn eigenlijk 3 rijstroken, maar ze rijden 5 rijen dik. Dus erg krap!
De bus stopt, doet zijn deuren open, en vervolgens springen er passagiers uit, die kennelijk geen zin hebben om op de afhandeling van het ongeluk te wachten. Kortom: passagiers rennen tussen langzaam rijdende auto’s door. Dan opeens een auto met daarop horizontaal een joekel van een boom, die slechts voor 1/3 op de auto ligt ?!!, toen kwam er een fiets??? tegen het verkeer in er tussen door, en als of dat nog niet lachwekkend genoeg was, kwam er nog een soort tuktuk fiets volgeladen met plastic en karton van links naar rechts over de rijstroken. We vielen echt van de ene in de andere verbazing.
Na de theeceremonie, (ook vr de verkoop) de stad verder in gereden, en langs het olympisch zwembad en het vogelnest gereden. Om 17.15 waren we moe maar voldaan weer terug in onze kampong.
Met eten het simpel gehouden: aan de overkant een chinese wrrap gehaald. Zo noemen we het maar. Erg lekker, maar we kunnen absoluut niet uitleggen waar het naar smaakt.
Morgen onze laatste dag in Beijing; naar de tempel van de hemel, en daarna nog wat shoppen denk ik.

Als we ‘s ochtends ons courtyard hotel uitlopen, dan komt de dag in de hutong tot leven. Er zijn openbare toilet gebouwen in de hutong, waardoor het net op een camping lijkt. Fr stond laatst vroeg te bellen en toen kwam er een vrouwtje uit haar huisje, nog slaapdronken uit haar huisje, wc rol onder haar arm.
Vanochtend ons getrakteerd op een luxe ontbijt bij 85 graden C. dicht bij metrostation Ping’anli.
En toen opweg gegaan met de metro naar de Tempel van de Hemel. Echt schitterend. Hier werd 2 x per jaar door de dan heersende keizer gebeden en dankbaarheid getoond voor de goede oogst/ of voor de zegen van de goden van de zon/maan/wolken en regen, en donder en bliksem voor de komende oogst.
Het ligt in een heel mooi park, wederom de bomen in bloei met roze en vuurrode bloemen. Veel mensen zoeken hier hun rust en gaan er picknicken, schaken, kaarten. In het noordelijke deel van het park werd er gedanst door oudere mensen. Mooie kleren aan, en een hele speciale manier van stijldansen. Meer op z’n tai chi. Erg mooi om te zien, met veel bezieling. Vandaag is het voor het eerst dat we de smog konden zien. De zon zou wel moeten schijnen, maar er hing een dikke mist voor, alsof er een zonsverduistering aan zat te komen. Ook zagen we voor het eerst de mondkapjes te voorschijn komen. E de hoge gebouwen waren slecht zichtbaar en konden beduidend minder ver kijken dan de vorige dagen.
Toch weer een eind moeten lopen naar de volgende metro, en dit keer kwamen we door een wat grijze communistisch aandoende woonwijk. Oude gebouwen zonder veel opsmuk. Wel een typisch chinese supermarkt in geweest.
Met de metro naar Zhushikou, en vanaf daar zigzaggend naar metrostation Hepingmen gelopen. Door de drukke typisch chinese winkelstraat, en later de authentieke winkelstraat. Je komt ogen te kort. Hele mooie winkels met zijde; aan de meter en met kleding. Een theewinkel, waar de chinezen 2 kilo thee komen halen. Losse thee die uit grote bussen geschept wordt. We zagen in andere winkels ook de theebekers die we gisteren tijdens de excursie te zien kregen. Gisteren voor 130 yuan, hier voor 30 Yuan. Speciale kalligrafie winkels. En dan de scooters, de riksja”s, soms een auto, de bezemmannen, de ouwetjes en de jongelui, alles door elkaar heen.
We krijgen een beter beeld van deze samenleving: strak georganiseerd, minder kleurrijk en uitgesproken, veilig en rustig ( in de zin dat er geen agressie is op straat, in het verkeer) en toch ook wel weer dynamisch.
Dit was een metropool, en de volgende plaats wordt Pingyao, beduidend kleiner en idyllischer.