pingyao en xian
Door: saar
Blijf op de hoogte en volg Saar
24 April 2017 | China, Peking
Vandaag gaan we voor het eerst met de trein in China. Kaartjes en vertalingen en de uitleg van Mark ( vd treinkaartjeschina.nl) bij de hand, en om 7.45 op pad gegaan nadat we uitgecheckt waren.
Maandagochtend spits en ws ook in de metro, en dat met die rugzakken.
Altijd als je met de metro gaat, moet al je bagage door een scanner, zoals op schiphol bij de handbagage. Dus nu ook weer alles af, en dan weer alles op de rug. De eerste metro ging nog wel, maar degene naar Beijing west treinstation zat behoorlijk vol. naast mij stond een ouder echtpaar met een hangbagage koffertje en een tas met een thermoskan en brood. Die moesten we even in de gaten houden. Als zij ook tot het eindpunt zouden gaan, dan was de kans vrij groot dat zij ook met de trein moesten. Wij waren er nog steeds niet achter waar de ingang vn het treinstation was nl.
en ja hoor, zij bleven staan in de metro. Ik haalde mijn treinkaartje tevoorschijn en liet het hem zien.
Ik wees op het kaartje en op hen. En jahoor, zij gingen ook met de trein. Ik wees op ons beiden en op hen. Ja, dat was goed.
Dus eenmaal aangekomen zijn wij braaf achter hen aan gelopen, gewacht terwijl zij kaartjes kochten, en even later belandden we in de grote vertrekhal! Ook nu weer eerst alle bagage door de scanner, paspoort en treinkaartje laten zien! We waren er de vorige keer zo dichtbij geweest!! en toen wees het eigenlijk voor zich. Er zijn wachtruimtes voor de treinen wij moesten naar nr 10. we waren er veel te vroeg, maar ook weer leuk om te zien wat er allemaal gebeurt.
Nb een NL gezin naast ons. Onze ervaringen tot nu toe uitgewisseld.
20 min voor vertrek moet je in de rij staan, en dan gaat het hek open en dan loop je naar het perron.
Daar stond een enorme lange trein klaar. 13 wagons type TGV. Alle ramen werden gewassen en gedroogd en stipt op tijd 10.28 vertrokken we. We schrokken wel van de smog die er vandaag was.
Zo grauw, een dikke sluier mist lijkt het wel. En de buiten wijken van Beijing bestaan uit torenhoge flats, flats en nog eens flats. Ten kwam er fruitteelt, later de kolencentrales (smog) en een typich landschap met terrassen en diepe grillige kloven in de aarde. Net een labyrinth.
En na met snelheden van 296km p/u te hebben gereden, kwamen we om 14.30 aan in Pingyao. 715 km ten zuidwesten van Beijing.
Helaas stond er niemand op ons te wachten, we hadden het gisteren wel gemaild, maar met de mail weet je niet of het aankomt. De gmail doet het hier nl niet.
Toen bleek er opeens een knul naast ons te staan, een rdammer, en met z’n drieën hebben we 2 chauffeurs tegen elkaar uitgespeeld. En toen met de taxi naar de ommuurde stad vn Pingyao.
Daar word je voor de stadspoort afgezet. Het is nl autovrij. En met het adres en plattegrond op zoek naar ons questhouse. Gevonden zonder veel problemen, en de rdammer besloot er ook te blijven.
We werden verwelkomd met kruidenthee,en later naar de typisch chinese kamer gebracht.
Het grenst aan een binnenplaats met zitjes en planten. De zon schijnt, de temp is heerlijk, het stadje is echt leuk (alhoewel in het centrum er veel toeristische winkeltjes zijn). Maar ja, ook hier staat de tijd niet stil. We blijven hier 3 dagen, ook om gewoon even lekker bij te komen, geen wekkers, verslagen bijwerken, lezen.
We gaan altijd als we ergens aankomen op zoek naar Yoghurt. Dat wil fr graag als ontbijt. En de muesli. Maar dat laatste gaat een probleem worden. We zijn inmiddels in een hele grote supermarkt geweest, waar ze van alles hebben. Zelfs nescafé koffie. Maar geen muesli.
In ons questhouse kan je heerlijk eten. En de eerste ochtend er ook ontbeten. Koffie, een boterham met gebakken ei en dumplings. Maar dat laatste is echt te veel van het goede op de nuchtere maag!
De wandeling over de stadsmuur is schitterend. Er staan nog steeds de originele 72 wachttorens, en 6 toegangen. De muur is 12 meter hoog en een omtrek van 6 km.
Om alle bijzondere gebouwen/tempels/ en de muur te bezoeken heb je een toegangskaart nodig, 3 dagen geldig en kost 130 Yuan. 60 + is gratis. Je moet dan je paspoort laten zien en dan krijg je een barcode op je paspoort. Het is allemaal goed geregeld.
We zijn ook naar het Yide hotel geweest. Daar zijn Rob en sandra geweest dec 2007, en we herinnerden ons nog hoeveel indruk deze plaats op hen gemaakt had. Bijzonder om hier in hun voetsporen te lopen.
Gistermiddag voor het eerst last van mijn maag gehad, krampen en misselijkheid. Laat zich raden hoe dat eindigde. Alleen rijst gegeten ‘s avonds, en terwijl we voor het raam zaten, liepen opeens de duitsers met wie we op de grote muur zijn geweest voorbij. Fr tikte op het raam en even bijgekletst. De volgende ochtend weer de oude gelukkig. Het miezert en dus tijd om het verslag bij te werken en rustig de dag te beginnen.
De laatste dag in Pingyao nog 4 bezienswaardigheden bezocht met onze pas. Oa de eerste bank van china (met toen als slogan: eerlijkheid en correctheid……….. dat moet dan wel heel lang geleden zijn). En een confussiaanse tempel. Erg mooi. Toen wilden we ter afsluiting nog een keer de muur op en een eindje wandelen, maar helaas; je mag er maar 1 x op.
Bij het postkantoor troffen we een NL stel die onze route in precies tegengestelde richting doet. Dus we hadden elkaar een hoop te vertellen en vooral tips gegeven. Wie weet komen we elkaar in Japan weer tegen. Dat is het leuke van reizen op deze manier. Al die mensen die je ontmoet en spreekt.
In de namiddag weer een stel uit frankrijk, en zo vliegt de tijd om.
Ondertussen zijn de rugzakken weer gepakt en morgen om 9.00 naar de trein om onze reis voort te zetten naar Xián.
Precies op tijd kwam de chauffeur om ons naar het station te brengen. Toen we bij de auto kwamen die om de hoek stond, kwam lily aangescheurd op haar elektrische brommerfiets. Een perfecte gastvrouw, met altijd een lach op haar gezicht. En weet heel goed waar ze mee bezig is, en dat zien we graag. De treinreis verliep weer prima. We kijken onze ogen uit. Het landschap is mooi. Veel rijstvelden, die terrasgewijs aangelegd zijn. En ook veel bomen, maar dan weer op vreemde plaatsen. In diepe groeven in het landschap. Dus in eerste instantie dachten we aan boomteelt. Maar later bedacht fr dat het wel eens te maken kon hebben met de CO2 opname. Want het wemelt hier van de kolen centrales. Ook zo bijzonder is dat er midden in de rijstvelden de mensen begraven worden.
Een bergje zand met daarop stokken met plastic bloemen in allerlei kleuren. Erg apart. Ook stond er om de zoveel km een klein gebouwtje in de kleuren blauw/wit, met wat vlaggen erop. En altijd bemand door 1 mannetje. Maar waarom? En dan ook echt op plaatsen waar er in velden of wegen iets te zien of te doen is. Behalve dan dat er soms een trein langs komt.
Met nog een nl stel uit de trein en op zoek naar de metro. Weer door de security, kaartjes gekocht.
We hoorden weer van anderen dat we lijn 2 nodig hadden. Ze noemden zelfs de naam van het station, maar dat ben je in het chinees ook zo weer vergeten. En we hadden onthouden dat we tot het laatste station moesten. We stapten in bij het beginpunt en moesten 18 stations later er weer uit.
We presteerden het om op z’chinees een zitplaats te bemachtigen, en daar gingen we. Duurde wel erg lang, en langzaam aan begon ik argwaan te krijgen. Het nl stel uit de trein moest overstappen, en zaten in een hotel aan de noordpport van de ommuurde stad. En wij moesten bij de zuidpoort zijn.
Maar goed, wij op het eindpunt eruit. En toen zagen we een plattegrond met de bekende: HIER BENT U NU! Nou…….. we zaten onderhand zelfs buiten de 2e ring! En wij tellen: 9 haltes te ver!
Goddank nog niet uitgecheckt, weer naar beneden, en de metro weer in. Toen wel bij de goede halte eruit en jahoor, daar stonden we voor de Zuidpoort. Alleen liepen we die in, en daar bleek je tickets te moeten kopen. Weer teruggelopen, en met een omweg een poort aan de zijkant genomen.
En om de hoek was ons hostel! Het is weer schitterend weer, strakblauwe lucht en 21 graden.
Erg sfeervol gebouw, een klein museum lijkt het wel.
En meteen er op uit. Richting de moslimwijk. Wat een drukte daar! Allemaal eettentjes en stands op de straat met alleen maar eten, eten en eten. Van zoet tot granaatappelsap, van vleesspiezen tot varkensneuzen op een stokje, van krabben op een stokje tot vissen in een aquarium die aan je voeten sabbbelen. Echt geweldig. En wie stonden daar in die menigte: het NL stel van de trein. Daar een eind mee op gelopen tot de moskee. Wij weer terug naar het hostel en daar iets gegeten. Toen toch nog even naar buiten richting de zuidpoort, benieuwd hoe het er bij nacht uit zou zien. Wel, prachtig! We zijn onder de indruk. Mooie sfeerverlichting, bootjes op het water in de gracht. Er wordt weer veel gedanst buiten de muur! Ik dacht echt, Xian wordt een moetje op deze reis, maar we zijn erg onder de indruk, en hebben zin om morgen op pad te gaan.
En weer bij het hostel aangekomen, werden we aan de overkant gedag gezegd door 2 mannen. Wij zeiden ook gedag, maar dachten tegelijkertijd: huh e jahoor, de duitsers uit ons questhouse in Beijing! Ze waren ook vandaag aangekomen, en zaten ergens anders in de stad en waren ook aan de wandel. Hoe is het mogelijk; zo’n grote stad, zo’n groot land………..
een heerlijke dag in Xián. De zon scheen volop, blauwe lucht en op naar bus 609. we gingen naar de grote goose pagoda en een tempel daar in de buurt. De bus snel gevonden aan de buitenkant van de south gate. En toen kwam de grote vraag: waar moeten we eruit. Alles in het chinees! Zelfs een route screen met rode en groene lampjes bood geen uitkomst. Maar wederom een jonge vrouw aangesproken en zij begreep ons en hield de haltes in de gaten. De pagode is erg mooi en ligt aan een groot plein. Met veel water fonteinen. Om de zoveel tijd klinkt er volop mooie klassieke meeslepende muziek en dan dansen die fonteinen als het ware op de muziek; als een ballet.
Erg mooi om te zien. Alle chinezen trekken er in het weekend ook op uit dus het werd stilaan drukker. Bij de tempel moesten we entree betalen en fr weer gratis. Maar ik moest de volle mep betalen, die aan de forse kant was. Dus fr er eerst in om te kijken of het de moeite was. Maar nee, veel vertier vooral. Weer terug met de bus en even iets gegeten. Toen er weer opuit om op de muur te gaan fietsen. Echt een belevenis. Een te kleine mountainbike weliswaar, en grote stenen die er voor zorgden dat we bijna stuiterden, maar het mocht de pret allemaal niet drukken. Toen viel pas op dat alle hoogbouw rondom de ommuurde stad oprees. Een groot langwerpig stuk stad met een omtrek van 16 km, ommuurd door een 12 meter hoge brede muur, waar dan weer 2 hollanders vertrouwd op hun fiets rondrijden. Er was veel te zien onderweg, en na 1 uur waren we nog niet op de helft. Toen zijn we maar omgekeerd, want de huur van de fietsen was maar 2 uur.
Toen nog wat rondgelopen op de muur. Mooie foto’s gemaakt, en we blijven maar tegen elkaar zeggen hoeveel geluk we hebben met het weer. Inde namiddag nog naar de Beltower gelopen. Een mega grote rotonde er omheen, waar het verkeer zich claxonerend een weg baant tussen bussen, fietsen, en taxi’s. In de lonely planet een restaurantje op gezocht en dat was een schot in de roos. Heerlijk gegeten. Het gaat dan zo: je wordt door 6 man bij de deur begroet, een tafel aangewezen en dan komt er een meisje met één menu, en blijft vanaf dat moment naast je staan. Fr kon helemaal niets zien op z’n kop. Dus toen dachten we, we bestellen alvast wat te drinken, dan gaat ze even weg. Maar nee hoor. Dat werd opgeschreven en bleef vervolgens staan. En als we ergens naar wezen om te vragen wat het was, stond het al genoteerd als bestelling. Echt lachwekkend, en zij kon er ook om lachen.
Eenmaal terug in ons hostel, zaten er tot onze stomme verbazing de Nlers waarmee we gisteren door de muslim wijk hadden gelopen. Weer bijgekletst en na hun eten, drinken mee, op het dakterras,met uitzicht op de prachtig verlichte muur verder gekletst! Weer een mooie afsluiting van deze etappe!
Morgen op weg naar het Zuiden!
-
24 April 2017 - 18:28
Brigitta:
Hoi luitjes,
Vroeger op reis hoorde ik 'ns de opmerking " Nederlanders zijn net vlooien, ze zitten overal" .
Ja ja Nederlanders zijn een reislustig volkje.
Vreemd he dat je elkaar gewoon echt niet kunt verstaan als je geen gezamelijke taal spreekt maar jullie komen er toch maar mooi.
Wat een ervaring rijker zijn jullie na deze reis.
Ik lees het met plezier. Grappig ook die varkenskoppen op een stokje en dat op weg naar de moslimwijk.....
ik ga nu jullie volgende verslag lezen. Leuk.
Groetjes,
Brigitta
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley